Fiskalni konzervativizam

Fiskalni konzervativizam (također ekonomski konzervativizam ili konzervativna ekonomija) je političko-ekonomska filozofija glede fiskalne politike i odgovornosti koja se zalaže za niske poreze, smanjenu državnu potrošnju i minimalni dug države.^[1] Slobodna trgovina, deregulacija gospodarstva, niži porezi i privatizacija su temeljni elementi fiskalnog konzervativizma.^[2] Fiskalni konzervativizam slijedi filozofske poglede i klasičnog i ekonomskog liberalizma.^[3] Pojam je nastao 1930-ih u Sjedinjenim Američkim Državama u doba New Deala kao odgovor klasičnih liberala koji se nisu slagali s novom liberalnom ekonomskom politikom koju su vodili reformirani i moderni liberali.^[4]

Naime, u Sjedinjenim Državama, pojam liberalizma ^[???] se sve više počeo dovoditi u kontekst sa skrbničkom državom i proširenjem regulatorne politike države, nastalima kao posljedica New Deal-a i njegovih izdanaka. Fiskalni konzervativci čine jednu od tri grane tradicionalnog konzervativnog pokreta u Sjedinjenim Državama, zajedno sa socijalnim konzervativcima i konzervativcima nacionalne obrane.^[5] Mnogi Amerikanci koji su klasični liberali imaju tendenciju identificirati se kao libertarijanci,^[6] zastupajući društveno liberalne stavove i zagovarajući vanjsku politiku ne mješanja te istodobno podržavajući niže poreze i manju državnu potrošnju.^[5]

1. ↑ Coates, str. 392.
2. ↑ Johnston, str. 210.
3. ↑ Grigsby, str. 99.
4. ↑ Fujii, str. 541.
5. ↑ ^{a b} Coates, str. 393.
6. ↑ Grigsby, str. 100.